Hans Scholl był niemieckim bojownikiem ruchu oporu podczas drugiej wojny światowej.
Urodził się 22 września 1918 roku w Ingersheim 2 kilometry od Crailsheim w Niemczech.
Wraz ze swoją siostrą Sophie Scholl był członkiem Białej Róży, pokojowej grupy oporu, która sprzeciwiała się reżimowi nazistowskiemu w Niemczech.
Hans i Sophie Scholl zaczęli rozdawać antynazistowskie ulotki w 1942 roku, wzywając swoich rodaków do oporu wobec reżimu i walki o demokrację.
Ostatecznie zostali złapani przez Gestapo, nazistowską tajną policję i straceni 22 lutego 1943 roku w Monachium.
Hans Scholl był studentem medycyny zanim zaangażował się w ruch oporu.
Był pod głębokim wpływem swoich doświadczeń w Hitlerjugend, które uważał za opresyjne i ograniczające.
Rozczarował się reżimem nazistowskim i zaczął się aktywnie sprzeciwiać.
Dziedzictwo Hansa Scholla miało znaczący wpływ na niemiecką historię.
On i jego siostra Sophie są pamiętani jako symbole oporu przeciwko autorytaryzmowi i jako przykłady siły indywidualnego sumienia w obliczu ucisku.
Ich historia zainspirowała pokolenia Niemców do walki o sprawiedliwość, wolność i demokrację.
