Historia miasta Schwäbisch Hall
Pierwsza osada powstała wokół celtyckiej warzelni soli w XI wieku n.e.
Na przełomie wieków produkcja "białego złota" stanowiła podstawę gospodarczą miasta.
Po raz pierwszy jako takie zostało ono określone w 1204 roku, w jednym dokumencie.
Hall, jako niezależne państwo-miasto w ramach Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego / Heiligen Römischen Reiches Deutscher Nation, było podległe wyłącznie niemieckiemu cesarzowi lub królowi.
W latach 1510-1512 miasto straciło dominującą pozycję arystokracji miejskiej.
Dotychczas zdominowana przez nią rada miejska została przejęta przez wykształconych obywateli.
W kolejnych stuleciach Schwäbisch Hall stale się rozrastało i w XVI wieku liczyło już 21 000 mieszkańców.
Do dziś barokowy styl architektoniczny kształtuje krajobraz miasta.
Jest to skutkiem wielkich pożarów, które w latach 1680 i 1728 zniszczyły znaczne części miasta, a następnie zostały odbudowane w tym stylu.
Do 1924 roku warzelnia soli miała znaczenie gospodarcze dla miasta.
Dzięki połączeniu kolejowemu pod koniec XIX wieku miasto zyskało na znaczeniu jako uzdrowisko.
Ponadto, rezultatem tego było większe osiedlenie się ludzi i rozwój przedsiębiorstw przemysłowych.
Czytaj też
Joachim Peiper w Schwäbisch Hall.
Ku Klux Klan w Schwäbisch Hall.
