Urodzony 30 Czerwca 1911 roku w 
Szetejniach na Litwie
Zmarł 14 sierpnia 2004 roku w Krakowie
Czesław Miłosz był polskim poetą, eseistą, tłumaczem i laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
Miłosz jest uważany za jednego z najważniejszych polskich pisarzy XX wieku oraz za jednego z najbardziej wpływowych twórców literatury światowej.
Miłosz pisał wiersze, eseje, opowiadania a także przekłady literatury.
Jego twórczość jest znana ze swojej głębokiej refleksji nad ludzką egzystencją, historią, polityką i duchowością.
Jego poezja była często związana z doświadczeniem totalitaryzmu i traumą wojny.
Miłosz dorastał w wielokulturowym regionie na Litwie co miało wpływ na jego literaturę i tożsamość.
Był członkiem grupy poetyckiej Żagary a później związał się z awangardowym ruchem poetyckim Katastrofizm.
Jego prace odzwierciedlają także fascynację filozofią i duchowością.
Po drugiej wojnie światowej Miłosz pracował jako dyplomata PRL ale w 1951 roku zdezerterował i osiedlił się na stałe w Stanach Zjednoczonych.
Tam kontynuował pisanie i nauczał na uniwersytecie.
Jego opus magnum to Zdobycie władzy / The Captive Mind eseistyczna analiza mechanizmów totalitaryzmu.
W 1980 roku Czesław Miłosz został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury za Nurtu niepodległej tradycji w literaturze polskiej.
Był to ważny moment zarówno w jego karierze jak i w historii literatury polskiej.
Do najważniejszych dzieł Miłosza należą tomiki poetyckie takie jak: Traktat moralny / The Moral Treaty, Światło dzienne / The Light of Day, Na brzegu rzeki / On the River Bank, oraz eseje, w tym Zdobycie władzy, Rok myśliwego / The Year of the Hunter i wiele innych.
